Het is allemaal hetzelfde maar dan anders.

Van angst naar vertrouwen

Het gemeenschappelijk thema in deze tijd is angst.

Angst is een goede raadgever als je direct bedreigd wordt door een aanstormende auto als je wilt oversteken, maar voortdurende angst en niet precies weten waar je nou angst voor moet hebben zijn slopend.

Het zorgt voor een constante alertheid van alle zintuigen, je moet immers elk moment kunnen reageren om het gevaar te ontlopen. Dat dit veranderingen geeft in het lichaam en het brein is niet moeilijk te begrijpen.

Maar hoe ga je daar nou mee om? Hoe kom je van angst naar vertrouwen.

In een eerder schrijfsel heb ik al een aantal vragen opgeschreven die je Jezelf kan stellen. Het brein vindt vragen leuk, gaat er direct mee aan de slag en zo zet je het onderbewuste aan het werk.

De basis van ons leven is het lichaam, zonder dat kun je hier op aarde niet bestaan. Maar hoe is jouw relatie met je lichaam. Ken je het van binnen en van buiten? Kun je er mee lezen en schrijven?

Collectief

Ik hoorde ooit een gezegde; voor je 40^ste zorgt je lichaam voor jou en na je 40^ste moet jij voor je lichaam zorgen. Wat daarmee gezegd wordt is dat na je 40^ste de kwalen en de pijntjes beginnen. Dan begint de tijd van hulpmiddeltjes, en moet je naar de sportschool, je begint met supplementen te nemen enz. Maar is dat werkelijk zo? Heb jij angst om ouder te worden?

Er is ook een gezegde; ouderdom komt met gebreken. Toch zijn er massa’s mensen die op oudere leeftijd nog de wereld gaan rondzeilen, of die ene berg nog gaan beklimmen, of leren duiken. Het schijnt een soort collectieve aanname, hoe is dit voor jou?

In deze tijd zien we ook veel tegenstellingen. De ene mens is bang om besmet te worden met een virus, de ander heeft angst voor verplichte vaccinatie.

Maar wat is het verschil?

We zijn allemaal anders, we hebben andere ouders en voorouders, andere omstandigheden tijdens de zwangerschap en de geboorte, de omgeving waarin we opgroeien is anders, de tijdgeest is anders. Bij niemand is dat allemaal gelijk, zelfs niet bij eeneiige tweelingen.

Dat is dan ook de reden dat er niet een standaard antwoord is om met angst om te gaan. Ieder mens heeft een andere ‘vijand’.

Wat is jouw vijand? Waar heb jij angst voor?

Leer je vijand kennen.

Stel jezelf vragen elke dag opnieuw, denk erover na, voel wat er gebeurt in je lichaam als je erover nadenkt.

denken

*Waar ben ik bang voor, op welke feiten baseer ik me, heb ik die gecheckt of neem ik het aan omdat ….

*welke associaties heb ik met dat woord of die zin? Wat komt er bij me op?

Voelen

*Zoek een rustig plekje en voel in je lichaam wat er gebeurt als je over deze zaken nadenkt. Merk je verschil in hartslag, adem ritme, krijg je het koud of warm, voel je beweging in je benen of armen, stijfheid

Ervaring

*Welke emoties roepen deze onderwerpen bij je op, wordt je er boos van, verdrietig of angstig

*Wat voor gevoelens ervaar je bij deze gedachten voel je weerstand of aantrekking.

* Herken je deze gevoelens van eerder in je leven?

Laat al die gevoelens, emoties en gedachten er gewoon zijn. Wees toeschouwer van dat wat er gebeurt, alsof je naar jezelf kijkt. Merk dat je rustig kan ademen en zijn. Het stroomt door je heen. Jij zit rustig en observeert alles wat er maar in je opkomt over dit onderwerp, “jouw vijand”

Laat het dan gaan, adem rustig in en uit, kijk om je heen wat zie je, waar hoor je? Trek je schouders op knijp je billen samen, knipper met je ogen……

*Bedenk het tegenovergestelde. Hoe zou het zijn als het precies andersom was, of als jij de ander zou zijn.

Merk dan op wat je dan nodig hebt, of waar je behoefte aan hebt. Bescherming, veiligheid, warmte, autonomie, vrijheid………….

Hoe zou je dat voor jezelf kunnen creëren? Herinner je; elk mens is anders, is uniek, je kan niet voor een ander denken of voelen.

Wat heb jij nodig?

Op deze manier maak je ruimte in jezelf voor angst, wordt je vertrouwd met wat je eigenlijk voelt en met je eigen drijfveren. Zo wordt je weer een beetje meer je eigen beste vriendje.

Leven is een levenslang proces,

je hebt LEEF tijd.

Vanuit yoga gezien is dit het proces van sabda, jnana artha, het ontrafelen van gedachten, herinneringen, ervaringen, van dat wat je (denkt) te weten of weet, of hebt ervaren.

Sabda– kennis gebaseerd op alleen maar woorden, heeft geen enkel raakvlak met het object zelf.

Jnana- betekenis, kennis van het object, begrip, ervaring

Artha- kennis gebaseerd op zintuiglijke waarneming en/of beredenering

Door eerst alles grondig te onderzoeken in je eigen leven kun je tot ware kennis komen, jouw innerlijke werkelijkheid over dit stukje van je leven. Dat noemen we dan Samyama. Alle kennis, weten en ervaring die je tot dan toe in je leven hebt vergaart smelt als het ware samen, en wordt verinnerlijkt in jou leven.

Dan volgt als het ware vanzelf de staat van samadhi, of met andere woorden er is vertrouwen ontstaan omdat je jouw licht hebt laten schijnen op dat wat jij niet kende. je bent een beetje lichter.

Je bent weer een beetje meer je eigen beste vriendje